Podatek od wesel. Czy trzeba będzie rozliczać się z kopert i prezentów weselnych?
Rząd planuje znowelizować prawo, wprowadzając nowy podatek od darowizn od wielu osób. Obecnie, z prezentów nie trzeba się rozliczać, o ile ich wartość nie przekroczyła 5308 złotych. Każdy z podarunków można liczyć oddzielnie. “Powyżej tego limitu należy weryfikować, czy prezent pochodzi od kogoś z I lub II grupy podatkowej, w których obowiązuje wyższa kwota wolna”
Podatek od wesel
Zgodnie z przyjętą przez Sejm ustawą zwolnione z podatku od spadków i darowizn ma być nabycie własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej w okresie 5 lat kwotę:
- 36 120 zł od jednej osoby oraz 108 360 od wielu osób w przypadku, gdy nabywca należy do pierwszej grupy podatkowej,
- 27 090 zł od jednej osoby oraz 81 270 od wielu osób w przypadku, gdy nabywca należy do drugiej grupy podatkowej,
- 18 060 zł od jednej osoby oraz 54 180 od wielu osób w przypadku, gdy nabywca należy do trzeciej grupy podatkowej.
Grupy podatkowe są określane na podstawie stopnia pokrewieństwa osoby obdarowywanej oraz osób, które przekazują spadek lub darowiznę.
Kontrowersję wywołał jednak zapis wskazujący, że w przypadku wielu osób, które przekazują prezent lub darowiznę, po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku należy rozliczyć się z Urzędem Skarbowym.
Darowizny, czyli...
Za darowizny uważane są nie tylko weselne koperty, ale też inne prezenty. Jeśli ich wartość nie przekroczy 5 308 zł, nie ma konieczności odprowadzania podatku. Wystarczy więc każdy “datek” rozliczać oddzielnie. Jednak jeśli kwota zostanie przekroczona, należy zweryfikować, czy darczyńca należy do pierwszej, czy drugiej grupy podatkowej.
Nowożeńcy i jubilaci rzadko deklarują, że pojedyncze prezenty przekroczyły kwotę wolną i tłumaczą (np. gdy kupują mieszkanie), że otrzymali je jako prezent weselny lub z innej imprezy. Nowelizacja nakazuje im jednak sumować darowizny i obliczać, czy nie przekroczyły dozwolonego limitu, a także dzielić swoich gości na grupy, aby przyporządkować ich do grup podatkowych.
Kto należy do jakiej grupy podatkowej
I grupa podatkowa – do niej zaliczają się:
- małżonek,
- wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie),
- zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki), pasierb,
- rodzeństwo,
- ojczym, macocha
- zięć synowa i teściowie.
Jeśli darowizna od takiej osoby nie przekroczy 9 637 zł, nie trzeba nigdzie tego zgłaszać, ale gdy ta wartość jest większa, ma się 6 miesięcy na powiadomienie Urzędu Skarbowego. Wtedy zostaje się formalnie zwolnionym z obowiązku podatkowego. Zaniedbanie obowiązku zgłoszenia poskutkuje jednak nałożeniem podatku i koniecznością jego zapłaty.
II grupa podatkowa – zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni małżonków pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie innych zstępnych.
Tutaj podatek płaci się, gdy wartość darowizny przekroczy 7 276 zł.
III grupa podatkowa, do której zaliczają się osoby z nami niespokrewnione: np. pracodawca czy przyjaciele.
Podatku nie trzeba płacić, jeśli prezent od nich nie przekroczy wartości 4 092 zł.
Co ważne, opodatkowana jest nie cała kwota ślubnej darowizny, a jedynie nadwyżka przekraczająca podany limit. Ponadto konieczność odprowadzenia podatku od darowizn dotyczy nie tylko nowożeńców a każdego, kto został obdarowany kosztownym prezentem.
Czy fiskus zagląda do kopert?
Na pewno zajrzy, jeśli po ustawowym czasie niezgłoszenia darowizn (5 lat) małżonkowie wg. zgłoszeń podatkowych zarabiają niewiele, a stać ich nagle na kupno mieszkania. Ale żaden urzędnik nie będzie przeglądał prezentów państwa młodych. Może za to zainteresować się, skąd nowożeńcy mieli pieniądze na wystawne przyjęcie czy kosztowne zakupy poślubne. Jeśli okaże się, że pochodziły z niezgłoszonej darowizny, trzeba będzie zapłacić karną stawkę podatkową, czyli 20%.
Podobnie będzie w sytuacji, gdy rodzice jednego z małżonków lub wspólnie – choćby w formie prezentu ślubnego – finansują wesele, a w umowach na wynajem sali, usługi fotografa, występ zespołu muzycznego itd. figurują nazwiska państwa młodych. Jeśli więc wesele jest prezentem ślubnym od rodziców, należy zadbać o to, aby to oni podpisywali stosowne umowy. Dla Urzędu Skarbowego będzie jasne, że to nie para młoda finansowała ślub i wesele.
Termin płatności podatku od spadków i darowizn wynosi 14 dni od dnia doręczenia podatnikowi decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość podatku.
Jeżeli nabycie w drodze darowizny własności rzeczy lub praw majątkowych nie zostanie zgłoszone w ciągu 6 miesięcy lub obdarowany nie udokumentuje otrzymania środków pieniężnych w powyższy sposób, wówczas nabycie darowizny podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Które prezenty ślubne zwolnione są z podatku?
Jak można się domyślić, podatek od prezentów weselnych nie obejmuje wszystkich podarunków.Zwolnione są z niego drobne niespodzianki, takie jak kwiaty, książki, wszelkiego rodzaju personalne upominki oraz niewielkie kwoty gotówki. Jeśli wartość prezentu nie przekracza kwot wolnych od podatku, to wszystko jest w najlepszym porządku – Para nie musi martwić się o kontrolę Urzędu Skarbowego.
Zgłoszenie darowizny do Urzędu Skarbowego
Jeśli okaże się, że któryś z prezentów wymaga zgłoszenia darowizny do Urzędu Skarbowego, to nie ma na co czekać – najlepiej od razu dokonać wszelkich formalności. W tym celu stworzone zostały dwa dokumenty:
- formularz SD-3, który należy wypełnić w ciągu miesiąca od otrzymanego prezentu lub
- formularz SD-Z2, na wypełnienie którego Para ma pół roku.
Wypełnione dokumenty należy złożyć do właściwego organu podatkowego.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm),
- ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dz. U. z 2009 r. nr 93, poz. 768, z późn. zm.),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 września 2011 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (dz. U. nr 216, poz.1276),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (dz. U. nr 243, poz. 1762, z późn. zm.),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (dz. U. nr 165, poz. 1371, z późn. zm.)